Trichotillomania to przykład zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, z którym głównie zmagają się kobiety – nawet 10 razy częściej niż mężczyźni! Polega ono na niemożności powstrzymania się od wyrywania sobie włosów – nie tylko tych z głowy, ale również rzęs i brwi. Jest to schorzenie, które może wynikać zarówno z czynników psychogennych, jak i o podłożu psychosomatycznym. Przeczytaj, czym dokładnie jest trichotillomania!
Czym jest trichotillomania?
Trichotillomania jest zaburzeniem psychicznym, polegającym na wyrywaniu swoich włosów i prowadzącym do utraty kosmyków. Wciąż wiele osób o nim nie słyszało. Niektórych ono szokuje, a nawet przeraża. Według szacunków doświadczają go nawet 2 osoby na 50 badanych. Zwykle początki tej choroby mają swoje miejsce w późnym dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.
Trichotillomania u dzieci
Trichotillomania to zaburzenie kontroli impulsu, polegające na wyrywaniu własnych włosów z głowy (ale nie tylko). Cierpią na nie zarówno dzieci, jak i dorośli, choć najwyższy odsetek zachorowań notuje się w grupie najmłodszych między 12. a 13. rokiem życia. Jakie są przyczyny schorzenia w ich przypadku? Najczęściej wspomina się o czynnikach genetycznych. Naukowcy twierdzą, że dzieci, których najbliższa rodzina (np. rodzice), zmagali się z przymusowym wyrywaniem włosów, są bardziej narażone na występowanie trichotillomanii.
Trichotillomania – objawy
Objawy trichotillomanii nie są trudne do zauważenia, choć warto dodać, że chorzy na TTM często próbują ukrywać skutki swojej choroby. Głównym objawem tego schorzenia jest konieczność wyrywania kosmyków, co powoduje stopniowe pogorszenie stanu włosów. Chory, u którego występuje trichotillomania, może tego dokonywać całkowicie automatycznie (wtedy nie jest świadomy tego, co robi), a czasami celowo. Jednakże w każdym z tych przypadków osoba zmagająca się z tym zaburzeniem nie jest w stanie zaprzestać wyrywania włosów z własnej woli.
Inne objawy trichotillomanii
Często występują również inne objawy takie jak np.
- bóle głowy i brzucha;
- nudności;
- osłabienie pamięci;
- uczucie ulgi lub przyjemności po wyrwaniu kosmyków;
- problemy ze snem.
Oprócz tego u chorych można dostrzec łyse miejsca na głowie, a także rzadkie rzęsy i brwi (czasem nawet ich całkowity brak), niespowodowane brakiem higieny lub problemami skórnymi. Właściwie nie da się pomylić trichotillomanii ze zwykłym łysieniem.
Trichofagia, czyli zjadanie własnych włosów
Trichofagia jest częstą chorobą współtowarzyszącą trichotillomanii. Polega na przeżuwaniu i zjadaniu włosów oraz cebulek. Zwykle jest to problem, który pojawia się u osób z zaburzeniami emocjonalnymi. Jest on ściśle związany z depresją, czy nerwicą. Niestety wiele osób go ignoruje, a to duży błąd, ponieważ nie jest to jedynie ohydna przypadłość, bowiem jest także niebezpieczna dla zdrowia i życia. Może powodować problemy z pobieraniem i trawieniem pokarmu, czy występowanie zaburzeń żołądkowo-jelitowych (np. nudności).
Jakie są przyczyny trichotillomanii?
Przyczyny trichotillomanii nie są jednoznaczne. Jednakże wiadomo, że trichotillomania to zaburzenie o podłożu psychogennym, zatem jego przyczyny leżą w czynnikach psychicznych. Niektórzy badacze twierdzą, że za rozwój tego schorzenia odpowiadają zmiany chemiczne w mózgu i dziedziczenie. Inni z kolei wskazują, że jest ono efektem traumatycznych doświadczeń i przewlekłego stresu. Ważne jest również to, że nierzadko występuje w towarzystwie innych zaburzeń i wynika z depresji, zaburzeń lękowych, zespołu nadpobudliwości ruchowej lub zespołu Tourette’a.
Czy wyrywanie włosów osłabia kosmyki?
Wyrywanie włosów (trichotillomania) może negatywnie wpływać na kondycję poszczególnych pasm. Jeśli jednak nie doszło do uszkodzenia mieszków włosowych, to chory może liczyć na to, że włosy powoli będą odrastały w swoim naturalnym cyklu. Niestety jest to długotrwały proces – często trwa nawet kilka miesięcy. Sytuacja jednak wygląda nieco inaczej, gdy mieszki włosowe zostały trwałe uszkodzone. Wtedy nie ma możliwości, że włosy samoistnie odrosną.
Leczenie trichotillomaniii
Aby móc wdrożyć odpowiednie leczenie, konieczna jest wizyta u specjalisty. Niestety zmagający się z tym schorzeniem zwykle unikają wizyt lekarskich, co wynika z tego, że wstydzą się swojego problemu. Najczęściej nie przyznają się również do manipulacji przy włosach. Natomiast wszelkie zmiany (miejsca wyłysienia) ukrywają, nosząc peruki, czy zmieniając fryzurę.
Jak przebiega leczenie trichotillomanii?
Zmagający się z trichotillomanią wymagają leczenia u psychologa lub psychiatry. Najczęściej zastosowanie znajduje psychoterapia. Najlepiej sprawdza się terapia behawioralno-poznawcza. W niektórych przypadkach konieczne jest również leczenie farmakologiczne – wtedy lekarze przepisują pacjentom przede wszystkim leki z grupy SSRI, czyli leki antydepresyjne (choć warto dodać, że zdaniem niektórych naukowców leki na trichotillomanię są bezskuteczne). Ważnym elementem leczenia jest też wsparcie najbliższych.
Czy warto odwiedzić lekarza dermatologa?
Zdecydowanie tak! W przypadku osób, u których występuje przymus wyrywania włosów (jest to tzw. trichotillomania), duże znaczenie ma odrastanie kosmyków. Wizyta u dermatologa pozwoli uzyskać informację na temat rokowań i wielkości ubytków. Specjalista przeprowadzi dokładny wywiad i obejrzy skórę głowy, dzięki czemu będzie mógł przekazać pacjentowi cenne informacji. Podpowie również, jak można odzyskać utracone włosy. Jeśli ubytki są duże, to dobrym rozwiązaniem może być przeszczep włosów, a także zdecydowanie się na metody przyspieszające odrost włosów, które jednocześnie je wzmacniają i poprawiają kondycję skóry głowy.
Jak odzyskać włosy?
Twoim problemem była trichotillomania i teraz chcesz odzyskać włosy? Dobrym pomysłem może być stosowanie preparatów na porost włosów lub wykorzystanie domowych sposobów (np. maski z drożdży, czy płukanki z octu). Gdy te jednak okażą się nieskuteczne, to można rozważyć kurację trychologiczną. W przypadku trichotillomanii szczególnie poleca się mezoterapię, polegającą na dostarczaniu do skóry składników odżywczych. Świetnie sprawdza się mezoterapia osoczem bogatopłytkowym, wcześniej pobranym od pacjenta. Popularna jest też karboksyterapia Reology 2.
Jak widzisz, trichotillomania może mieć wiele przyczyn. Jest to przypadłość, która może znacząco utrudniać codzienność, dlatego, jeśli występuje ona u ciebie lub u kogoś z twoich bliskich, to nie zwlekaj z konsultacją u psychologa lub psychiatry. Zwykle terapia okazuje się wystarczająca i umożliwia zniwelowanie źródła problemu.
